شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامهها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامههای امروز، آنهایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «لزوم سیاست گذاری آموزشی در حوزه اعتیاد» تیتر روزنامه رسالت است که در گزارشی به بررسی جایگاه حیاتی آموزش در پیشگیری اولیه از اعتیاد پرداخت و نوشت:«نه سن و سال می شناسد و نه جنسیت؛ از سن کم فرد را درگیر می کند و به چشم برهم زدنی می شود یک رقم در آماری بزرگ. اگر آمار ابتلای معتادان بزرگسال را کنار ابتلای کودکان و نوجوانان بگذاریم درست است که اولی از دومی بزرگ تر است ولی اولی به گرد پای خطرات و پیامدهای ناگوار ابتلای دوم نمی رسد. زنگ خطر کاهش سن مصرف موادمخدر در کشور سال هاست به صدا درآمده است؛ زنگ خطری که به راحتی نمی توان از کنار آن گذشت؛ هشداری که غفلت از آن در آینده نه چندان دور به صدمات و ضرر های جبران ناپذیری برای فرد و جامعه منجر خواهد شد. آن هایی که آلوده می شوند راهشان دوشاخه می شود. عده ای مصرف را آن قدر ادامه می دهند تا بشوند یکی از مردگان سوءمصرف مواد، عده ای دیگر نیز کشیده می شوند سمت درمان. از این به بعد هم دوباره مسیر دوشاخه می شود، عده ای می شوند کودک و نوجوان خانواده دار که زیرچتر حمایتی خانواده به احتمال زیاد اعتیاد را کنار می گذارند و پاک می شوند، عده ای نیز می شوند کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست که مدت ها حتی مسئولان نمی دانستند باید با آن ها چه کنند، کم سن وسال هایی که بیشتر اوقات برای درمان سر از مراکز ترک اعتیاد بزرگسالان درمی آوردند با هزار و یک پیامد و پس لرزه ریزودرشت. اما روند روبه رشد اعتیاد میان کم سن وسال ها پیش از هر پیامی این را می رساند که در خانواده ها که باید سپری محافظ و چتری حمایتی باشند نقصی هست؛ کارشناسان نیز موافق این تفسیرند و می گویند اعتیاد کودکان و نوجوانان معمولا نشانه یک اختلال زمینه ای است؛ مثل اختلال ارتباط در خانواده، اختلال سلوک، اختلال تربیتی و از همه مهم تر اختلال در امر پیشگیری که با نقاب مصرف مواد ظاهر می شود.خانواده ها نقص دارند، خیلی هایشان مشکل دارند و فقط پوسته ای از خانواده اند. اعتیاد و مصرف مواد میان کودکان و نوجوانان نیز تنها آیینه تمام نمای این جمع معیوب است؛ پس خیلی چیزها زیر سر خانواده و البته مراکز آموزشی است. موضوعی که اگر به داد آن نرسیم و امر پیشگیری مغفول بماند، ممکن است در سال های آینده تعداد بیشتری از کودکان و نوجوانان را اسیر کند و این واقعیتی غیرقابل کتمان است.»
«اقاقیا، مهستان و شانزلیزه ساختمانهای بسیار پرخطر» تیتر روزنامه اعتماد است که به بررسی ساختمانهای ناایمن و پرخطر تهران و عوامل آن پرداخت. این روزنامه نوشت:« در شهر تهران وضعیت ساختمانهای ناایمن یکی از چالشهای عمده شهری است که از جنبههای مختلف از جمله ایمنی حریق، زلزله، ساختوساز غیراصولی و تهدید بررسی میشود. طبق اعلام سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران حدود ۸۰ هزار ساختمان ناایمن در تهران شناسایی شدهاند. این در حالی است سه سال پیش این آمار کمتر بوده است؛ فروردین ۱۴۰۱ مدیرعامل سازمان آتشنشانی تهران گفته بود که ۳۳ هزار ساختمان ناایمن در پایتخت ایران شناسایی شده است. طبق گزارشات در مناطق مختلف شهر بیشترین تمرکز ساختمانهای ناایمن در منطقههای ۱۱ و ۱۲ تهران بوده است. «رعایت نکردن کامل الزامات ایمنی همچون سیستمهای هشدار و اطفای حریق، ساخت ساختمانها در دورهای که ضوابط ایمنی با آییننامههای جامع بهطور کامل اجرایی نشده بود، بافت فرسوده و ساختمانهایی که مقاومسازی نشدهاند یا در معرض خطر زلزله هستند و نمای ساختمانها مثل نمای کامپوزیت که ممکن است زمان آتشسوزی خطر بیشتری ایجاد کنند» چند نکته از دلایل ناایمن بودن ساختمانهاست. با این حال شهرداری تهران و سازمان آتشنشانی بازدیدها و پایشهایی انجام دادهاند و ساختمانها را به چهار دسته از لحاظ خطر تقسیم کردهاند: ایمن، ناایمن اندک، نیازمند بهسازی لرزهای و نیازمند تخریب و نوسازی. در بحث ساختمانهای ناایمن چالشهایی وجود دارد؛ «کمبود منابع مالی یا انگیزه برای مقاومسازی و ارتقای ایمنی برخی ساختمانها، مشکلات حقوقی یا مالکیتی که ممکن است مالکان به سرعت اقدام نکنند، ضوابط نگهداری پس از ساخت و فقدان اطلاعات کامل عمومی و شفافیت در انتشار فهرست ساختمانهای ناایمن» هر از گاهی فهرست ساختمانهای ناایمن در تهران منتشر میشود.»
