شفقنا رسانه_ رسانهها در جهان امروز دارای نفوذ بسیاری در میان شهروندان و جوامع هستند و به طبع آن، از قدرت بسیاری برای تاثیرگذاری در عرصههای مختلف برخوردار میباشند. یکی از این عرصه ها حضور رسانه ها و خبرنگاران در صحنه بین المللی است، امری مهم که می تواند علاوه بر ارتباط با جهان، پیام و اهداف و مواضع هر کشوری را به صدای جهانیان برساند. اما چه موانعی در مسیر بینالمللی شدن رسانه های ماست؟ بهروز بهزادی ضمن تاکید بر اینکه داشتن تخصص، تسلط به فناوریهای روز و زبان انگلیسی برای خبرنگاران بینالمللی ضروری است، می گوید: محتوا و خبری را که رسانه در سطح بین المللی منتشر می کند باید مورد توجه مخاطب بین المللی قرار بگیرد و برای او و مردم آن منطقه جذابیت داشته باشد. این درحالیست که ما چنین رسانه ای نداریم. برای این کار نیاز به دانش افرادی متخصص داریم که بتوانند محتوای جذابی را برای مخاطب بین المللی در ژانرهای مختلف رسانه تهیه کنند.
بهروز بهزادی، مدیر مسئول روزنامه اعتماد با اشاره به چالش ها و موانع رسانه ها در مسیر بینالمللی شدن به شفقنا رسانه می گوید: در رابطه با مبحث بین المللی رسانه ها باید به چند مسئله پرداخت. یک مورد مهم به پوشش زبان انگلیسی یا سایر زبان ها در رسانه و تسلط خبرنگاران برمی گردد که ما در برخی از رسانه هایمان شاهد این مسئله بودیم. با این حال این کار کافی نبود چراکه نیاز بود آن محتوا و خبری را که رسانه در سطح بین المللی منتشر میکرد مورد توجه مخاطب بین المللی قرار بگیرد و برای او و مردم آن منطقه جذابیت داشته باشد. این درحالیست که ما چنین رسانه ای نداریم. برای این کار نیاز به دانش افرادی متخصص داریم که بتوانند محتوای جذابی را برای مخاطب بین المللی در ژانرهای مختلف رسانه تهیه کنند.
او ادامه می دهد: انتظار می رود متخصصان حوزه روزنامه نگاری و رسانه را از نوع تخصصشان به رسمیت شناخت و به آن ها اعتماد کرد همانطور که به کارمند وزارت خارجه یا هر سازمانی اعتماد می کنند باید به اهالی رسانه هم اعتماد کرد و مانعی برای کار خبری اش نباشند. گاهی برای عدم چاپ یک خبر یا مطلب، هزاران توجیه آورده و خط قرمزهایی مطرح می شود. این درحالیست که اگر این موانع برداشته شود، انتشار این مطالب نه تنها منجر به هیچ اتفاق ناخوشایندی نمی شود بلکه راه را برای حرکت رسانه در مسیر بین المللی شدن هم باز می کند.
او روایت می کند: چند سال پیش در اوایل انقلاب یکی از همکاران تعریف می کرد که روزانه یک بولتن بزرگ محرمانه داشتیم و ما کم کم از اخبار محرمانه این بولتن کم و آن را به صورت عمومی منتشر کردیم و هیچ اتفاقی ناخوشایندی هم در مملکت نیفتاد. باید تابوهای ایجاد شده در رسانه ها را بشکنیم. یک روزنامه نگار در دانشگاه دروسی چون روانشناسی، جامعه شناسی، سیاست و… را هم می گذراند، لذا نباید از او ترسید. اگر این فضا به یک فضای تخصصی و احترام به تخصص تغییر کند هم رسانه و حکومت از این رویکرد سود می برند و هم می تواند به رسانه ای تبدیل شود که در سطح بین الملل خودش را جا بیندازد.
بهزادی با تاکید بر اینکه خبر و تحلیل های خبری از جمله مواردی هستند که تحریم ها در آن ها تاثیری ندارد، می گوید: البته ناگفته نماند سیاست، دیپلماسی و… مسائل مربوط به خودش را دارد با این حال ما در حوزه های مختلف متخصصانی داریم که اخبار مربوطه را منتشر می کنند.
با این اوصاف نقش فناوریهای نوین (مانند هوش مصنوعی، نرم افزارهای ترجمه و تولید محتوای چندزبانه) در رفع موانع بینالمللی شدن رسانهها چیست؟ این مدیر مسئول پاسخ می دهد: این به مسئله فنی و تکنیکی مربوط می شود و کمک کننده است. سال ها پیش در مطلبی خواندم فردی در یکی از روستاهای اروپا با فرد روستایی دیگری در چین می تواند به کمک مترجم های آنلاین، تلفنی صحبت کند. طبیعتاً نقش این فناوری ها و ترجمه ها در روزنامه نگاری موثر است و کمک می کند تا بتوان به راحتی با هر دیپلمات و سیاست مداری در سراسر جهان گفتگو کرد، لذا خبرنگاران باید هم تخصص حرفه ای داشته باشند و هم با این فناوری های روز آشنا باشند.
بهزادی تاکید می کند: روزنامه نگاران ایرانی افرادی بسیار باهوش هستند ولی وجود برخی از محدودیت ها سبب شده تا نتوانند از هوش خود استفاده کنند. بخش زیادی از این محدودیت ها به دلیل دو قطبی بودن جامعه (اصلاح طلب- اصولگرا) است و بخش دیگر به دلیل رخنه کردن این تفکر در سازمان ها است که نباید به روزنامه نگار و رسانه میدان عمل داد. این وضعیت نیازمند روزنامه نگاریست که بتواند این موانع را بشکند.
او در پاسخ به این سوال که چه سیاست و اقداماتی می تواند به تقویت قدرت نرم کشورمان از طریق بین المللی شدن رسانه هایمان منجر شود؟ میگوید: رسانه ها بخشی از جامعه هستند. این جامعه اگر پشت حکومت باشد، روزنامه نگار هم در همان سمت قرار دارد ولی وجود اختلافات زیاد در جامعه سبب می شود رسانه و حکومت نتواند کارش را به درستی انجام دهد در چنین شرایطی مسیرش نه تنها برای بین المللی شدن ناممکن می شود بلکه در سطح ملی هم مخاطب پیدا نمی کند.