شفقنا رسانه- سالیان سال است وقتی صحبت از روزنامه نگاری و رسانه می شود اساتید و پیشکسوتان زیادی به ذهن متبادر می شود اما حرفه ای عمل کردن، آن هم با اخلاق رسانه ای را می توان در منش و اندیشه استادی چون محمد مهدی فرقانی پیدا کرد. روزنامه نگاری که همیشه در صحبت هایش از الگوی خود یعنی مرحوم دکتر کاظم معتمدنژاد یاد می کند و آموزه های او را سرلوحه خود و شاگردانش قرار می دهد. با شنیدن خبر بازنشسته شدن محمد مهدی فرقانی، رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، برخی از اهالی رسانه و از شاگردان او به خاطرات و آموزه هایشان از این استاد پیشکوت اشاره کردند.
به گزارش شفقنا رسانه، سعید ارکان زاده یزدی، روزنامه نگار در صفحه توییتر خود نوشت: «آقای فرقانی بازنشسته شده است. درستش هم همین است که استاد روزنامهنگاری اینطوری بازنشسته شود؛ از دانشکده ارتباطات و کار کف تحریریه کیهان دهه ۵۰ برکشد و برسد به استادی و ریاست همان دانشکده و بازنشستگی در اوج. او از معدود استادان روزنامهنگاری است که واقعاً روزنامهنگاری کرده است. البته دارای یک خصلت نادر در این روزگار غریب است. فرقانی از آن دسته استادانی است که پرنسیپ دارد. اصولی دارد که در جهت همانها جلو آمده، نه در جهت بادهای وزنده هر روز به یک طرف. استاد با پرنسیپی که خاک تحریریه هم خورده باشد جایش راحت پر نمیشود. حالا یکی از بهترین آنها بازنشسته شده است.»
پدرام الوندی، روزنامه نگار هم در صفحه توییتر خود بخشی از یادداشت منتشر شده اش را درباره مهدی فرقانی آورد و نوشت:« روزنامهنگارِ پیشکسوت و معلمِ محجوب روزنامهنگاری، دکتر مهدی فرقانی ، براساس قاعده اداری بازنشسته شد. من و بسیاری از همدورههایم به فرقانی بسیار مدیونیم.»
او در بخشی از یادداشتش نوشته بود: « برای من و بسیاری دیگر، کلاس درس گزارشنویسی با جزوه «گزارشنویسی، چشم عقاب روزنامهنگاری» مهدی فرقانی آغاز شده است؛ جزوهای که بعدها به کتابی آموزنده تبدیل شد و این روزها در قفسه کتابخانه خیلی از روزنامهنگاران جایگاهی ثابت دارد. استاد فرقانی ازجمله روزنامهنگار-معلمهایی است که خاک تحریریه خوردهاند. برای این نسل، روزنامهنگاری از تلاش برای یافتن صندلی در تحریریه کیهان آغاز شده و در سالهایی طولانی و با نوشتن و نوشتن و نوشتن همراه بوده است. نسلی که مشق و عشق روزنامهنگاری را از تحریریه به مدارس روزنامهنگاری آوردند و در نهادسازی آکادمیک رشته-حرفه روزنامهنگاری در دانشگاه کوشیدند و تلاش کردند و کلاس درس روزنامهنگاری آنها آمیختهای از تجربه-فن و همیشه با مثالهایی ملموس و تجربههایی عینی همراه بود. نام مهدی فرقانی برای روزنامهنگاران جوانتر، بیشتر با دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی پیوند خورده است. مهمترین میراث دانشگاهی روزنامهنگاری ایران که از آرزوهای دیرین مرحوم دکتر کاظم معتمدنژاد، پدر بزرگوار علوم ارتباطات نیز بوده است. فرقانی در سالهای اخیر با تلاش بسیار در توسعه و قوام دانشکده کوشید و دربرابر نامهربانیها و بداخلاقیها -هرچند معدود و انگشتشمار- همواره پدرانه لب گَزید و لبخند زد و نگذاشت نخ تسبیح دانشکده علوم ارتباطات گسسته شود.»
نیره خادمی، روزنامه نگار دیگری بود که در صفحه توییترش نوشت: «یاد استاد قندی افتادم، وقتی کنار گذاشته شد، افسردگی گرفت، فهمید حافظه دارد کمرنگ میشود و وانمود کرد که یادش است.وقتی یک روز وحشتناک با حقیقت روبرو شد و در را بر روی خودش بست. دلم سوخت که استاد نازنینم ان روز در جمع وزرا پای ما بچههای کلاسش بلند شد و گفت به به مهندسا.»
ابراهیم ترقی نژاد، خبرنگار دیپلماسی خبرگزاری ایرنا هم توییت زد: «محمدمهدی فرقانی برای بسیاری از روزنامهنگاران و اهالی رسانه فرد ناآشنایی نیست کما اینکه سالها گزارشهای ماندگاری به قلم او منتشر شده و سالها در روزنامه کیهان فعالیت کرده و روایتگر صادق و منصفی از مقاطعی از مهمترین دوران تاریخ شفاهی روزنامهنگاری ایران است. دکتر فرقانی بعد از انقلاب فرهنگی در دانشگاه علامه به همراه دکترمعتمدنژاد و دکتربدیعی به تربیت نسل جدیدی از روزنامهنگاران پرداخت که بسیاری از آن ها قلمی وزین و نامهایی پرآوازهای دارند. امروزدکتر فرقانی عزیزبه افتخار بازنشستگی نائل شدند. پاکدستی، صداقت، دلسوزی، حرفهای بودن و صبوری پنج ویژگی این همیشه استاد و روزنامهنگار پیشکسوت است. افتخار داشتم هفت سال در دانشکده علوم ارتباطات شاگردشان باشم، دورانی که بخش اعظم آن، در دوره ریاست صدرالدین شریعتی قرار داشت و دکتر فرقانی به همراه تعداد دیگری از استادانم مورد غضب و بیمهری ریاست وقت دانشگاه علامه قرار گرفته بودند و هرکسی جرات نزدیکی با ایشان را نداشت».
او در ادامه نوشت: «از دکتر فرقانی درسهای زیادی یاد گرفتهام؛ از مدارا تا نوعدوستی، از صبوری تا کینه بر دل نگرفتن و از همهجانبهنگری تا واقعبینی. دکترفرقانی به ما یاد داد دروغ نگوییم، حرفهای باشیم، مصلحتاندیشی نکنیم و حقیقتی را ذبح نکنیم؛ هرچند که در کاربست این آموزه ها قصور داشتم. او برای ما استادی برجسته، پدری دلسوزی و معلمی اخلاقگرا است. امیدوارم در این دوران نیز همچنان از خدمات، علم و تجربه ایشان بهرهمند باشیم.»
فاطمه نوری راد، دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی و از شاگردان این استاد در واکنش به خبر بازنشسته شدن فرقانی به شعری از راضیه مردانی اشاره کرد و در متنی که برای شفقنا رسانه فرستاد، نوشت: «حیران ز درک عمیقت نگاه خسته من/ میخواهد از تو بگوید زبان بسته من/ ای یکه تاز عرصه اندیشههای نو/ هرگز نمیرسد به تو بال شکسته من/ شد باز از کلاس تو راهی به آسمان/ شد تیره از فروغ نگاهت ستارگان/ من ابتدای وادی و در صفر مطلقم/ باهرکلاس درس تو رفتم به بیکران».
این دانشجوی دکتری علوم ارتباطات اجتماعی در ادامه تاکید کرد: «دکتر محمدمهدی فرقانی، سال ها با مسئولیت و تعهد از مسئولیت اجتماعی روزنامهنگاران سخن گفت و باورش به حرفهایی که میزند آن را بر جان مخاطب مینشاند. فرقانی هرگز بازنشسته نمیشود، چون چراغی که افروخته نسل به نسل در دل دانشجویانش زنده میماند».
به گزارش شفقنا رسانه، محمد مهدی فرقانی کار روزنامهنگاری را با روزنامه کیهان در سال ۱۳۵۱ آغاز کرد و تا سال ۷۵ به عنوان خبرنگار، گزارشگر، دبیر سرویس، عضو شورای سردبیری و عضو شورای تیتر این روزنامه فعالیت داشت. او فارغ التحصیل دوره کارشناسی روزنامه نگاری، کارشناسی ارشد و دکترای علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و از شاگردان وفادار مرحوم دکتر کاظم معتمدنژاد است که سالهاست در دانشگاه علامه طباطبایی تدریس می کند و کتابها و مقالات زیادی به رشته تحریر در آورده. او مدتی ریاست دانشکده علوم اجتماعی و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی را بر عهده داشت و بعد از استقلال این دو دانشکده، رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی شد.