شفقنا رسانه_با توجه به حاکم شدن طولانی مدت کرونا در جهان و ایران، بخش های مختلف دچار تغییرات اساسی شدند از بیکار شدن بسیاری از افراد گرفته تا مجازی و دور کاری شدن بسیاری از مشاغل. فضای رسانه ای هم با متأثر شدن از این مسئله دچار تغییرات زیادی از جمله دورکاری کارکنان خود شده است. اما همین مسأله تا چه حد بر روی کیفیت کار اهالی رسانه تاثیر گذار بوده و تحریریه ها در این مدت با چه چالش و مشکلاتی روبرو بوده اند؟ مهدی رحمانیان مدیر مسئول روزنامه «شرق» با اشاره به تاثیرات مثبت دورکاری در تحریریه اش می گوید:الان بیشتر کارهای ما از طریق کارتابل و سیستم انجام می شود و می توانم بگویم فضای کاری در تحریریه ما paper less شده با اینکه خود روزنامه بر کاغذ استوار است، ولی در مرحله تولید، کاغذ را تا حدود زیادی حذف کردیم و همین موضوع باعث بالا رفتن سرعت کار ما شده و دورکاری هزینه ما را کاهش داده است.
رحمانیان با اشاره به اینکه رویه دورکاری قبل از ورود کرونا در تحریریه اش معمول بوده، به شفقنا رسانه توضیح می دهد: کرونا باعث مهر تایید بر کار ما شد. چرا که در بعضی روزها حضور برخی کارکنان در دفتر تحریریه چندان ضرورتی نداشت و ما در روزنامه به دنبال حضور فیزیکی افراد نیستیم . ما معتقدیم روزنامه نگار مطلب خود را باید به موقع و با کیفیت خوبی به دست دبیر صفحه برساند و حضور او در تحریریه خیلی ضروری نیست. چه بسا اگر در تحریریه نباشد، می تواند از فرصت رفت و آمد برای ارائه دادن کارهای با کیفیت تری بهره ببرد و هزینه های خود را کاهش دهد.
او ادامه می دهد: با ورود کرونا حضور نداشتن افراد به صورت اختیاری به اجبار بدل شد و بسیاری از همکاران ما دور کار شدند و کسانیکه امکان دور کاری را نداشتند ، شرایطی را ایجاد کردیم که فاصله اجتماعی به صورت مطلوب برایشان فراهم شود.
رحمانیان با اشاره به فرصت هایی که دورکاری در اختیار روزنامه نگار قرار می دهد، بیان می کند: به نظرم رویه دورکاری و فضای حاضر تاثیر منفی در کیفیت کار ما نداشته و در برخی مواقع تاثیرات مثبتی هم داشته است. البته برخی همکاران برای بهتر شدن سطح کار و تبادل افکار و سوژه بسیار مشتاق به حضور فیزیکی هستند اما خب به ناچار در حال حاضر چنین شرایطی فراهم نیست.
او ادامه می دهد:تاثیرات مثبت را از این جهت اشاره کردم که خبرنگاران می توانند به جای رفت و آمد ها به مطالعه بپردازند، مصاحبه های تلفنی بگیرند و یا از طریق واتس اپ و دیگر پیام رسان ها با مصاحبه شونده های خود در ارتباط باشند. طبیعتاً فضای شلوغی که خبرنگار در تحریریه با آن مواجه است در خانه اینطور نیست و روزنامه نگار با فراغ بال بیشتری به کارهایش می رسد.
این مدیر مسئول با توجه به شرایط حاکم بر فضای رسانه ها و روند پیشی گرفتن کرونا در کشور، به اهالی رسانه پیشنهاد می دهد:معتقدم چاره ای جز تطبیق با شرایط پیش رو نداریم و از این شرایط باید بهره برداری بهینه کنیم. بنابراین وقتی ما نمی توانیم جمع فیزیکی داشته باشیم، می توانیم همین تجمع را در فضای دیجیتال و وب داشته باشیم. اهالی رسانه هم با بهره بردن از این فضا، با هم در تماس باشند. مثلا مدیران رسانه و شورای تیتر زنی ساعت مشخصی را در همان گروه های مجازی تعیین کنند و به صورت آنلاین این کار(سوژه پردازی، تبادل نظر) را انجام دهند و الزامی برای انجام دادن آن در فضای فیزیکی نیست.ما نباید اجازه تحمیل این فضا را بر خود دهیم، بلکه باید خودمان این فضا را متناسب با شرایطی که در آن قرار داریم طراحی کنیم.
رحمانیان به تاثیرات تطبیق روزنامه خود با شرایط حاضر اشاره می کند و می گوید:رسانه ها بیش از هر سازمان دیگری ظرفیت و شرایط دورکاری برایشان فراهم است. در حال حاضر در روزنامه ما هر سرویس حداکثر دو نفر حضور پیدا می کنند ولی در اغلب مواقع از هر سرویس یک نفر هست. الان هم بیشتر کارهای ما از طریق کارتابل و سیستم انجام می شود و می توانم بگویم فضای کاری در تحریریه ما paper less شده با اینکه خود روزنامه بر کاغذ استوار است، ولی در مرحله تولید، کاغذ را تا حدود زیادی حذف کردیم و همین موضوع باعث بالا رفتن سرعت کار ما شده و هزینه ما را کاهش داده است.