شفقنا رسانه– شنیدن روایتها و خاطرات روزنامهنگاران پیشکسوت میتواند برگی از تاریخ مطبوعات شفاهی برای اهالی رسانه باشد. پیشکسوتان مطبوعاتی که در زمانه خود به عنوان چشم و گوش مردم بودند و با اطلاع رسانیهای دقیق و تحلیلهایشان به مسئولان کمک میکردند، باید در حال حاضر هم با انتقال تجربیات و توصیههای خود به خبرنگاران در خبررسانی و انعکاس واقعیتها در جامعه یاری رسانند.
به گزارش شفقنا رسانه، این اتفاق زمانی رخ میدهد که خود اهالی رسانه به اهمیت این طبقه از جامعه پیببرند و جایگاهشان را ارج نهند. به همین خاطر شفقنا رسانه در نظر دارد هر هفته دیداری با پیشکسوتان مطبوعاتی داشته باشد و از تجربیات آنان بهره بگیرد.
این هفته شفقنا میزبان محمد تقی روغنی ها، یکی از مدیران رسانه ای بود. روغنی ها سال ۱۳۵۹ وقتی که ۲۰ سال سن داشت، وارد خبرگزاری پارس شد. تا یک سال در این خبرگزاری فعالیت می کند و با شروع جنگ تحمیلی مسئول روابط عمومی سپاه می شود و تا سال ۱۳۶۸ در این سمت باقی می ماند. بعد از جنگ تحمیلی به خبرگزاری برمیگردد و سردبیر سیاسی، مدیر اخبار داخلی، معاون اجرایی و بعدها هم مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در لندن می شود.
این فعال رسانه ای بعد از بازگشت از لندن عهدهدار معاون خبری و قائم مقامی خبرگزاری ایرنا می شود. سال ۸۴ از خبرگزاری ایرنا استعفا می دهد و کارش را با تصویربرداری و مستند سازی در حوزه های اجتماعی و علمی ادامه می دهد. همچنین در این مدت مشغول ترجمه بسیاری از کتاب های ارتباطات می شود و تدریس این رشته را هم در کنار این فعالیت ها دنبال می کند.
او در سال ۹۲ به موسسه ایران برمی گردد و فعالیت های خود را از سرمیگیرد و تا سال ۹۷ در ایران باقی می ماند.
روغنی ها به رسانه ها توصیه می کند بیشتر از اینکه به متن در خبر رسانی توجه کنند به ساخت فیلم های کوتاه و عکس روی بیاورند. او پیشنهاد می دهد: رسانه ها باید توجه داشته باشند که مولتی مدیا یک امر ضروری است، چون مخاطب امروز بیشتر به عکس و فیلم توجه دارد و تاثیر گذاری این دو مورد بسیار بیشتر از متن است. به نظرم یکی از عوامل باقی ماندن رسانه در افکار عمومی، حضور آنها در این فضاهای جدید است. به همین خاطر در روزنامه ایران مجموعه ای به نام «گرا»( گروه رسانه ای ایران) را از اوایل سال ۹۷ راه اندازی کردیم که کارش ساخت ویدئو بود و تلاش می کردیم تا بتوانیم فیلم های تلویزیونی ۱۵ یا ۲۰ دقیقه ای بسازیم.
او معتقد است، تحلیل های یک اتفاق یا رویداد باید در متن و رسانه های مکتوب باشد، ولی در خبر رسانی باید به سوی ساخت فیلم و عکس رفت.