شفقنا رسانه-فریبرز حیدری، عکاس حیات وحش در روزنامه اعتماد نوشت: خرداد ١٣٩٠ سفری به پارک ملی توران به همراه «لیلی خلعتبری» و «مهدی چلانی» داشتیم، هدف ما در این سفر عکاسی از پستانداران نبود بلکه قصد داشتیم از آگامای توران عکس بگیریم. من کنار پنجره ماشین نشسته و خیالپردازی میکردم- اینجا زیستگاه یوز است، روی این یال این تپه اگر یک یوز بود چه اتفاقی میشد!- خانم خلعتبری که راننده بود به یکباره گفت یوز و پایش را روی ترمز فشار داد. از سراشیبی کنار من یک یوز پایین آمد، جالب اینکه دوربین من روشن و روی حالت زوم و کاملا آماده عکاسی بود؛ در واقع چنان من در حال خیالپردازی بودم که خودم را برای چنین واقعهای آماده کرده بودم.
یوز از شش، هفت متری جلوی ماشین عبور کرد و کنار پنجره در فاصله حدودا هفت متری ایستاد، من همین طور که عکس میگرفتم تنها هالهای را در جاده دیدم. کسانی که عکاسی نمیکردند گفتند توله حدودا یک ساله قصد عبور از جاده را داشته و یوز مادر برای حفظ امنیت تولهاش و اینکه تصادف نمیکند، ایستاده بوده است.
مجموع زمانی که ما یوز مادر را دیدیم تا زمانی که از تیررس ما خارج شد، ٢٠ ثانیه طول کشید و در طول این زمان من نزدیک به ۶۴ فریم از یوز عکاسی کردم. فکر میکنم فاصله هفت متر تا یوز نسبت به آنچه حتی محیطبانان دیده بودند، در ایران رکورد محسوب میشود. البته آقای درهشوری عزیز عکسهایی از یوز از فاصله نزدیک دارد اما عمدتا در این تصاویر یوز زیر یک بوته «خف»(پنهان شدن) کرده است، اما به شکل آزاد این تصاویر آنهم از گونهای مانند یوز که کمتر از ۵٠ فرد آن در طبیعت ایران باقی مانده است، شبیه معجزه به نظر میرسد.
اگر من این تصاویر را نگرفته بودم، فکر میکردم خواب و خیال است، همه البته این طور فکر میکردند که اگر این ثبت اتفاق نیفتاده بود رویایی بیش نبوده است که یکی از یوزهای ایران در فاصله هفت متری ما بایستد. پس از پخش شدن این تصاویر خبرگزاریهای مختلف آن را پوشش دادند و میتوانم بگویم در طول عمر عکاسی حیات وحش من، بهترین اتفاقی که برای من افتاد، ثبت این لحظه بود.
بعدها نام این یوز ماده را به نام خانم خلعتبری، لیلی گذاشتند و چندین بار دوربینهای تلهای تصویر او را ثبت کردند و تا چند سال اخبار این یوز را دنبال میکردیم که به زادآوری خود ادامه میدهد، امیدوارم هر جا که هست، زنده باشد.