شفقنا رسانه– هانیه توسلی در روزنامه شرق نوشت: در دوره جدید چاپ ماهنامه «زنان امروز»، موفق به مطالعه مداوم آن نشدم و در دورههای قبل بیشتر پیگیر مطالبش بودم. اما واقعیت این است که وجود چنین مجلهای در جامعهای که زنان با حقوق اجتماعی خود چندان آشنا نیستند و با مشکلاتی دستوپنجه نرم میکنند، ضروری به نظر میرسد. ولی متأسفانه شاهد توقیف نشریاتی اینچنین هستیم و این نشان میدهد جامعه ما چارچوب و حساسیت زیادی نسبت به انتشار بعضی اخبار یا واقعیتها دارد. رسانه و نشریات از نظر من به سه دسته تقسیم میشوند. دسته اول رسانههایی است که واقعیات را به شکل کاملا پاستوریزه و با فاصله زیاد نسبت به آنچه که در بطن جامعه اتفاق میافتد، برای مخاطب نمایش میدهد. مثل تلویزیون. این رسانهها عملا از وظیفهای که بهعهده دارند فاصله گرفتهاند و کارکرد مؤثری ندارند. دسته دوم، رسانه و نشریاتی هستند که زرد نیستند اما مطالب و اخبار بیخطر را پوشش میدهند. مثل دنیای زنان، خانواده سبز و… که بیشتر به مسائلی مثل مد- پوشاک، تغذیه، آرایشی- بهداشتی و اخبار زندگی خصوصی چهرههای شناختهشده و… توجه میکنند. اما دسته سوم نشریات جدیای هستند که با زاویه دید بُرنده و تیز، به سمت پوشش و بررسی خبرهای واقعی و آنچه که در جامعه میگذرد میروند و طبیعی است حرکت در این مسیر بیخطر نیست. نباید فراموش کرد جامعه ایران که در مواردی دچار فقر فرهنگی و اجتماعی است و مسائل زنان یکی از مهمترین مشکلات آن است؛ به حضور و انتشار نشریاتی از جنس سوم نیاز بیشتری دارد. چراکه مشکلات با انکار و نادیدهگرفتن حل نمیشوند و به مرور تبدیل به بحران میشوند. باید به مشکلات توجه کرد و فرصتی برای دیدهشدن آنها توسط کارشناسان داد تا باور شوند. از توقیف این ماهنامه واقعا متأسف شدم.
انتهای پیام